Zaterdag 26 oktober.
Voorwaarts JO13-1 heeft net verloren van SV Epe. Na de wedstrijd vraagt de leider van SV Epe aan Nanneke en Marchell waarom Voorwaarts zo láág staat. “Hoe kan dat? Jullie hebben best een aardige ploeg” Leuk om te horen. Maar we hebben nu al vijf keer op rij verloren…
Alleen… de ene nederlaag is de andere niet. Zo werd er in de beker verloren van WSV. Dat kan gebeuren: zij spelen op een hoger niveau dan Voorwaarts. Er werd dan wel verloren, maar ook prima gespeeld. En hard gewerkt. In de beker werd er wel gewonnen van Robur. Van datzelfde Robur werd een paar weken later verloren in de competitie.
En dat was een wat andere nederlaag dan die tegen WSV…..toch? Nee, zeker de eerste paar wedstrijden in de competitie waren echt onder de maat. Voorwaarts leek echt niet goed genoeg voor de Hoofdklasse.
Maar langzaam maar zeker veranderde er wel iets. Een aantal jongens begonnen te begrijpen dat er meer van ze gevraagd werd. Meer dan ze lieten zien. Anders blijf je alles kansloos verliezen.
Langzaam maar zeker begon Voorwaarts JO13-1 een ploeg te worden. Een knokploeg, zelfs. Een team wat in ieder geval een heleboel energie in de wedstrijd stopt. Tegen SV Epe, vijf weken geleden, is dat heel goed te zien. Zo goed, dat hun leider niet snapt dat we helemaal onderaan staan.
Zaterdag 30 november.
Er zijn nu tien wedstrijden gespeeld. En wat ziet de wereld er anders uit, zeg! Want uit de laatste vijf wedstrijden werden acht punten gehaald. Die werden onder andere gepakt tegen Zeewolde (1), Teuge (1) en Sparta Nijkerk (3). Prima score. Tegen Teuge hadden het er eigenlijk ook gewoon drie moeten zijn, maar goed. Deze tegenstanders zijn zelf ook niet echt hoogvliegers. Dat is DTS uit Ede wel. Een prima subtopper. Maar ook zij konden niet op tegen de strijd die Voorwaarts leverde, afgelopen zaterdag. Zij waren misschien voetballend nog wel water beter, maar Voorwaarts was bloedfanatiek. Onverzettelijk.
Er werd bij vlagen leuk gevoetbald, en de 1-0 werd over de streep getrokken. In een paar maanden tijd is JO13-1 in ieder geval een team geworden. De laatste plaats is al lang verleden tijd: Voorwaarts is inmiddels drie plaatsen gestegen. Een mooie beloning voor het harde werken van spelers èn trainers.
Komende zaterdag wacht de laatste wedstrijd tegen Sparta Nijkerk. Maar wat de uitslag ook wordt: Het vertrouwen is terug. Of we nou 7e of 11e worden. Deze ploeg is wel goed genoeg.
En dat is een lekker gevoel om mee te nemen in de winterstop.
